11.02.2023
Chick Corea to jeden z najważniejszych pianistów jazzowych ostatniego półwiecza. Na przestrzeni lat udało mu się wypracować własny, od razu rozpoznawalny styl. Artysta eksperymentował z wieloma gatunkami. Inspirował szerokie grono muzyków, bynajmniej nie tylko tych ze świata jazzu. Często budził kontrowersje. Dzisiaj cofniemy się wiele lat wstecz, aby zobaczyć, jakie były jego początki jako lidera bandu.
7.02.2023
W SZPONACH SUBIEKTYWIZMU, CZYLI O GUSTACH SIĘ NIE DYSKUTUJE 2/2
Pierwszą część tekstu zakończyłem na wątku związanym z obiektywną analizą dzieła muzycznego. Jak wiadomo, są różne parametry, które mogą pozwolić nam podejść do tego tematu bardziej rzetelnie. W obrębie „poważnej” muzykologii istnieje już spora literatura przedmiotu. Warto choć pobieżnie zapoznać się z pracą naszego znanego muzykologa, Macieja Gołąba, który napisał książkę „Spór o granice poznania dzieła muzycznego”. Być może wtedy lepiej uświadomimy sobie, jaki kosmos problemów jest związany z tym zagadnieniem.
3.02.2023
MODERNIZM - TWÓRCY, DZIEŁA, INNOWACJE (1890-1930) 3/100
W najbliższych dwóch częściach cyklu głównym bohaterem będzie Fryderyk Chopin. W jego kompozycjach poszukamy najbardziej śmiałych rozwiązań harmonicznych. Po dłuższym namyśle doszedłem do wniosku, że najlepiej będą pasowały dwa utwory - Preludium a-moll, op. 28, nr 2 i ostatni segment Sonaty b-moll op. 35.
30.01.2023
Klaus Schulze na przełomie lat 70. i 80. zmagał się z kryzysem twórczym. Świadectwem tego były: „Dune” (1979), „Dig It” (1980) i „Trancefer” (1981). Obiektywnie trzeba jednak przyznać, że nietrudno byłoby znaleźć obrońców tych nagrań, choć zazwyczaj byliby to ortodoksyjni zwolennicy artysty. Na „Dune” trudno było nie zauważyć, że w obrębie tej konwencji Schulze nie będzie w stanie stworzyć nic świeżego i oryginalnego. Dla muzyki elektronicznej nadchodziły nowe czasy, bowiem zbliżała się era digitalizacji materiału dźwiękowego.
26.01.2023
W latach 60. Marion Brown był reprezentatywną postacią sceny free jazzowej. To właśnie wtedy nagrał swoje klasyczne albumy: „Marion Brown Quartet” (1966), „Why Not” (1968), „Three For Shepp (1968) i „Porto Novo”(1969). Wszystkie powinny zainteresować zwolenników jazzu grawitującego w stronę awangardy.