Kiyoshi Sugimoto Quartet – Country Dream (1970)

 

13.11.2022

 

 JAZZ Z KRAJU KWITNĄCEJ WIŚNI (1)

 

Pod koniec lat 60. oraz w następnej dekadzie bardzo prężnie rozwijała się scena jazzowa w Japonii W owym czasie ukazało się na tamtejszym rynku mnóstwo płyt. Nie sposób porównać tego z naszym krajem.

Gdy chciałem zrobić sobie TOP 100 polskiego jazzu z lat 70. szybko zorientowałem się, że jest to niemożliwe, ponieważ w tej dekadzie nie ukazało się u nas nawet tyle płyt. W Japonii było zgoła inaczej. Jazz był tam dość popularnym gatunkiem. Miles Davis, Weather Report, Herbie Hancock zawsze mogli liczyć tam na królewskie przyjęcie. Istotne jest to, że istniało tam trochę wytwórni, które, w większym lub mniejszym stopniu, specjalizowały się w różnych odmianach jazzu. Wachlarz stylistyczny był niemały, dlatego też zwolennicy takiego grania mogli cieszyć się zróżnicowaną ofertą. Rozmaite odcienie mainstreamu, free, fusion, jazz skoligacony z tradycyjną muzyką japońską. Długo by wymieniać... Warto wymienić kilka zacnych wytwórni: Three Blind Mice, East Wind, Flying Disk, Trio Records, które dzięki swojej działalności popularyzowały jazzowe dźwięki.

Na „Astralnej Odysei Muzycznej” sukcesywnie będę prezentował różne perełki jazzowe z kraju Kurosawy, Ozu, Mizoguchiego i... Godzilli. Skupię się na, moim zdaniem, najciekawszym okresie, czyli circa latach 1969-1982. Coś dla siebie znajdą miłośnicy „środkowego jazzu”, pojawi się sporo różnych odmian fusion, nie zabraknie również free jazzu. Ciekawostką mogą być również próby syntezy jazzu nowoczesnego z muzyką japońską. Myślę, że spokojnie z kilkadziesiąt płyt z japońskim jazzem mogłoby znaleźć się w kolekcji konesera jazzu, Może to być naprawdę cenne uzupełnienie zbiorów. Z oczywistych względów, trudno jest porównywać potencjał jazzu z Kraju Kwitnącej Wiśni oraz Stanów Zjednoczonych, jednak, z drugiej strony, w latach 70. mało który kraj europejski mógłby stanąć w szranki z Japończykami.

Na początek płyta, którą szukałem przez ładnych kilka lat. Najpierw nie była dostępna w wersji kompaktowej. Później, gdy już stało się to faktem, również nie było łatwe dotarcie do niej. W końcu się udało! Kiyoshi Sugimoto był jednym z najzdolniejszych gitarzystów japońskich. W czasie, gdy nagrywał „Country Dream”, nie był już żółtodziobem. Liczył sobie dokładnie 27 lat. Materiał został zarejestrowany w grudniu 1969 roku. Z jednej strony, jest odzwierciedleniem oblicza ówczesnego mainstreamu, z drugiej (w mniejszym stopniu), pokazuje, w jaki sposób jazzmani zbliżali się do idiomu rockowego. Wyłapywanie pierwszych prób takowej syntezy może być naprawdę zajmujące. Niektóre fragmenty kompozycji tytułowej brzmią trochę jak kameralna mutacja „Bitches Brew”. Warto przypomnieć, że w momencie, gdy muzycy nagrywali ten album, epokowe dzieło Davisa nie ujrzało jeszcze światła dziennego. W sumie powstała interesująca mieszanka „starego” (mainstreamowy jazz) z „nowym” (wczesna odmiana jazzu elektrycznego). Jeśli ktoś lubi jazz „z przełomu epok”, warto zanurzyć się w te dźwięki.

Początki kariery gitarzysty były obiecujące. Szczególnie „Babylonia Wind” (1972) jest ze wszech miar godne uwagi. W przyszłości z pewnością poświęcę mu jeden wpis na blogu. Później, niestety, było już gorzej. Sugimoto coraz bardziej pogrążał się w przeciętności. Jak wielu, zaszkodził mu fakt, iż poszedł w stronę bardziej skomercjalizowanej odmiany fusion. Dobitną egzemplifikacją tego trendu jest nijaki „L.A. Master” (1978). Nieco lepiej prezentuje się „Our Time” (1975), aczkolwiek koneserzy fusion mogą utyskiwać na zbyt daleko posunięte uproszczenia materii muzycznej.

 

Ocena: 7/10

 ---------------------------------------------------------------

 

 Kiyoshi Sugimoto Quartet – Country Dream (1970)

1. Country Dream  8.24

2. Step Ahead  11.32

3. The Apple  6.56

4. Limited Space  4.10

5. D-51  6.05

Skład:

Kiyoshi Sugimoto - gitara

Hiromasa Suzuki - fortepian

Yoshio Ikeda - bas

Motohiko Hino - perkusja